कविता:- उपस्थिति//गाउँहरु

''उपस्थिति''

म
अहिले फर्किएर आउँदा
तिमी उस्तै रहेछौ
म अलिकति बद्लिएछु
यो नै
हाम्रो सम्बन्धको फाटक बनेर
सदिऔको लागि पर्खाल हुने भो
यसो हुनुमा
कसको दोष..?

म निरुत्तर छु

गजल:- बाँकी मेरो // विरानो भो

१०)   गजल 

बाँकि मेरो जिन्दगी नै,व्यर्थै जिउने नाम भयो

मतलवी दुनियाँमा, मेरो सस्तो दाम भयो 

चुकें कहाँ थाहा छैन, शिकायत कस्लाई गरौँ 

आफन्तले लुटेपछि ,कहर मलाई लाम भयो 

धुजा-धुजा हृदयलाई, टाल्न सिउन मिले हुन्थ्यो 

छुपाई व्यथा हाँस्नु पर्ने ,ममा कस्तो याम भयो 

सम्हालेर राख्छु सदा ,शूल मनमा बिझे पनि 

जिएँ जति जिन्दगी यो ,अब उल्फत खाम भयो 

यस्तो लाग्छ आजभोली,सम्बन्धको मोहजालमा 

रुबाइयात:-३

          रुबाइयात:.... 

७)

झूटो नै होस् तर मुस्कान छरि देऊ
मेरो चक्रव्यूहमा अब परि देऊ
चाहे सम्बन्ध जे सुकै होस् स्वीकार छ
हे भगवान ! सुरुवात गरि देऊ।
३१-०८-२०१२

८)

मेरी भए ज्ञानी तिमी
सौन्दर्यकी खानी तिमी
तारिफ के गरूँ धेरै

लघुकथा:- लज्जा // साहित्यकार

              "लज्जा"

"छोरी, तिमीलाई लिन दुलहाको घरबाट सबै जना आउनु भएको छ,ल जाउ भित्र गएर सबैलाई ढोक गर। '
        आमाको आज्ञा पालना गर्दै भाँडाकुटी खेलिरहेकी रुपवती जुरुक्क उठिन्।दाँया-बाँया केहि नदेखे पछि हतपत आमाको घुम्टो थुती आफ्नो शिर ढाकेर पाहुना कोठामा गई।जहाँ आफन्तजनहरुको बाक्लो उपस्थिति थियो।सबैलाई ढोक गरि आमाको छेउमा शिर झुकाएर बसिन्।
         गाउँका धनाढ्य दुवै चौधरी परिवारबीच सम्बन्ध गाँसिएकोले औधी खुशी छन् ।नौ वर्षीय दुलही र बाह्र वर्षीय दुलहाको विवाह हुँदा गाउँमाकसैलाई ताजुब लागेको थिएन।आज रीत अनुसार छ महिनापछि दुलही बिदाको अवसरमा गाउँ नै मगन भएकोछ।वार्तालाप कै क्रममा सबैको ध्यान केन्द्रित गर्नु हुँदै रुपवतीकी सासू बोल्नु भो- 

कविता:-"श्रीमतीलाई चिट्ठी" // "जीवन-रङ्ग"

"श्रीमतीलाई चिट्ठी"

प्यारी..!
तिम्रो नाममा फेरि चिट्ठी लेख्दैछु
यो पटक
यो देश[मलेसिया] र हाम्रो देशको बारेमा केहि सादृश्य गरें है
यहाँको सडक,शहर,औधोगिक अनि बडेमाको महलहरु
हाम्रा नाती-पनातिले पनि
देशमा देख्न नपाउलान्
विलासीता भोग्न नपाउलान्
त्यो आफ्नै ठाउँमा छ

टि.भी., पत्र-पत्रिकामा देख्ने गर्थें
अस्ति भर्खर खुद यहि आँखाले देखें /नियालें

कथा:- सम्झौता

                                    “सम्झौता” 

“तिमी के चाहन्छौ ?”
“म के चाहन्छु,थाहा छैन;सायद तिमीलाई थाहा छ कि !” अकस्मात् उनले मलाई सवाल गरिन्;हतपत जवाफ दिएँ।
       सदा झैँ चमेना गृहमा उनको समिप गएर तराना नियाली रहें।यसरि हेर्नु मेरो आदत बसी सकेको थियो। उनलाई अप्ठ्यारो महशुस भएता पनि म स्वाभाविक ठान्थें।म लटमुखा छु,त्यसैले उनको सामु केहि बोल्नलाई हिम्मत जुटाउन सकेको थिईन।वाध्यतावश उनले नै पहिलो पटक सम्बोधन गरिन् ;जसलाई मैले सम्बन्धको सुरुवात ठानें।

“जहिले हेरिरहन्छौ,यस्तो मलाई पटक्कै मन पर्दैन;ख्याल गर नि !” मुहारमा आवेग झल्काउदै बोलिन्।
“आँखाले हेर्दा रिसाउछौ भने अबदेखि मनले हेरी दिउला नि !” ठट्टा गर्दै भनें।
      उनीसंगको संलाप यसरि हुन्छ भनेर मैले कदापि सोचेको थिईन।यस्तो सुरुवातको हेक्का मिलेको भए पहिल्यै बोल्ने थिएँ या त किमार्थ बोल्ने थिइन।वर्ष दिन पछिको फल निल्नु न ओकल्नु झैँ भयो।एउटै कम्पनीको कामदार भएर पनि काम गर्ने विभाग अलग-अलग भएकोले आकल-झुकल नजर जुध्ने गर्थ्यो।विश्राम र छुट्टीको समयमा प्राय: म उनकै आसपासमा देखा परिरहन्थें।जसले गर्दा मलाई ख्याल गर्न वाध्य भएकी थिईन्।
“तिमी को हौ ?अकार्थ सम्बन्ध जोड्ने कोशिश गर्छौ?” कफी आईस् पिउन अघि बोलिन्।
“मेरो निम्ति तिम्रो मनमा जे सवाल छ,म त्यसैको जवाफ हुँ।“ चुरोट सल्काएं।
 

गजल:- नआउँ भन्थें // अनिँदोमा

८) गजल

नआउँ भन्थें विदाईमा ,तिम्रै आग्रहमा धाएँ
नासो थियो मेरो माया, सबै फिर्ता लिन आएँ

अन्मिएकी थियौ तिमी,नयनमा मोतिसरि  
हालतको बन्दी हामी,मैले मनलाई सम्झाएँ

कर्तव्यलाई अंगालेर,सुनौलो जीवन पायौ
भताभुङग जीवनमा, मैले फेरि घात पाएँ

कविता:-'सौन्दर्य' र 'छलाङ्ग'

'सौन्दर्य'

उर्फ !
मेरो अन्दाज बाहिरको
कल्पना भन्दा परको
तिम्रो चेहेराको नूर
अनि,मैले कहिल्यै नदेखेको
यस्तो वदन
म त मदहोशी भए
देखेर तिम्रो सौन्दर्य।

रुबाइयात:-२

      रुबाइयात:... 

४)
जाने भए जाऊ यसरि जाऊ
याद बनेर कहिल्यै नआऊ
दिल दिमाग यी सब दिंदैछु
ताकि अब मलाई नसताऊ।
                             रचनाकाल:- २५-०८-२०१२

५) 
जति शृंगार गर किफायत हुँदैन
माली विना बगैचा हिफाजत हुँदैन
नि:शंकोच मलाई भमरा ठान्छौ भने
धरोधर्म कदापि शिकायत हुँदैन।
                               रचनाकाल:- २५-०८-२०१२ 

लघुकथा:- छनौट / नजराना

लघुकथा
                             "छनौट"

         उ भावुक र मिहिनती थियो ।त्यसैले सुनहरु फलायो ।केही सुन देखाएर बांकी सन्दुकमा थन्कायो ।उसले कहिल्यै कसैसंग पनि सुनको स्तरियता र विशेषतालाई लेखा-जोखा गराएन बरु रोब सुनाउन चुक्दैन थियो ।उसलाई अरु कसैको पर्वाह थिएन वश आफुलाई विशेष व्यत्ति सम्झन्थ्यो ।धेरै पटक आफुलाई अन्य समकालीन व्यत्तिहरुसंग सादृष्य गर्‍यो तर उसले आफ्नो छुट्टै पहिचान भ ईसकेको सम्झियो ।रै पनि उसलाई

गजल:- मेरो मन // याद गर्दा // यो तिम्रो

५) गजल 

मेरो मन दु:खाउने,तिम्रो मनलाई माफ दिएँ

आँखालाई रुवाउने,तिम्रो मनलाई माफ दिएँ

सिलसिला जो प्रेमको,टुटायौ आज विना कसूर 

साथ हाम्रो छुटाउने,तिम्रो मनलाई माफ दिएँ

कविता:- 'ठूलो मान्छे' र 'म'

    "ठूलो मान्छे"

''ऊ
पहिले धेरै तल थियो
भर्याङ्ग चढ्न सिकाएर  माथि उक्लाएँ

अहिले
उ धेरै माथि छ

लगभग अन्तिम तलाको लिस्नुतिर
अब उसलाई कसैको जरुरत छैन
सम्बन्ध टुट्नु र फुट्नुमा
कुनै मतलव छैन
बरु

कथा:- “सँघार”

[कथा]            “सँघार” 

“म यस्तै नै छु।“
“किञ्चित अपसोच छैन ?“
“अब त जिन्दगीसँगै शिकायत पनि छैन मलाई।“
“उनलाई त ख्याल गर।“ चुरोट सल्काउदै ऊ बोल्यो।
        मप्रति सहानुभूति दर्शाउनेहरु त धेरै आएका थिए अनि गए पनि;तर ऊ दुई वर्षदेखि मलाई लगातार आत्मग्लानि दिलाई रहेको छ।अब ममा खोक्रो बदन सिवाय सौन्दर्यको अभिमानसम्म छैन।मलाई सुखमय भविष्यको दिलासा जताएर यो सयल-नगरीमा जड्काई दिने पनि यी नै पुरुष थिए।यतिबेला दलदलबाट पाखा झिक्न खोज्ने पनि यी नै पुरुष अग्रसर भईरहेको छ।म कसरि बुझाउ उसलाई-‘खरानी फेरि कहिल्यै आगो बन्न सक्दैन’;म त्यहि खरानी हुँ।

गुमेको देश:- सिक्किम

     एउटा गुमेको देशको कथा - बीएस दास   [सिक्किम]

बीएस दास///   काठमाडौ, वैशाख २८ - नेपालसँग सिमाना जोडिएको हिमाली अधिराज्य सिक्किम सन् १९७५ मा भारतको बाइसौं राज्य बन्न पुगेको थियो । आन्तरिक राजनीतिक द्वन्द्व चर्केर परनिर्भरता बढ्दै गएपछि त्यहाँको संसद्ले नै भारतमा गाभिने प्रस्ताव पारित गरेपछि त्यो देशको स्वतन्त्र इतिहास समाप्त

लघुकथा:- अस्तित्त्व

                       अस्तित्त्व 

      दिनहुँ मान्छेहरुले जंगल विनाश गर्दै उपभोग गर्नाले त्यहाँ रहेका प्राणीहरुले खतराको महशुस गर्न थाले ।त्यसैले सबै जनावरहरु शिकायत गर्न जंगलको राजा सिंहसमक्ष गए । केहिदिन सभा चल्यो ।निर्णय बमोजिम  मान्छेहरुको स्वार्थ र उग्र स्वभावबाट जनावरहरुको अस्तित्त्व माथि हस्तक्षेप भईरहेकोले चाडै मान्छेविरुध्द सशस्त्र युद्धको शंखघोष गर्नलाई मानव बस्तीमा गई मान्छेहरुको अवश्था बुझी सोहि मुताबिक प्रतिक्रामण

गजल:- अचानक // नदेखेको

   ३) गजल 

अचानक तिमी बोल्यौ,मगन भयो मन
अरु कसैको खबर सोध्यौ,जलन भयो मन

सोचेको थिएँ जीवनमा,तिम्रो हुन पाउँ
बेवास्तामा अनायासै,दफन भयो मन

मुटु माझ शूल बिझाई,कसरी म भनुँ

कविता:- "चाह"

'' चाह ''

सखारै व्यूंझिन्दा
मेरो अघिल्लतिर
गजबको आकृतिले
दर्शन भेटमा भन्यो-
''ए बालिग..!
तैंले उनलाई जताउने गरेको
प्रेम समर्पणप्रति
म प्रसन्न भएँ

मलेसिया: घटना र सूचना संयन्त्र

  मलेसिया: घटना र सूचना संयन्त्र 

    मलेसियाको जोहोरबारु राज्यस्थित पासिरगुडाङमा गत साँझ आइतवार [२४ मार्च २०१३]मा भएको झडपका बारेमा अनेकानेक हल्ला,अड्कलबाजीहरु संगै सत्य-तथ्यहरु घुलमिलेर हराउन खोजिरहेको छ।या भनौ सत्य-तथ्यहरु संगै हल्ला-अड्कलबाजीहरु घुलमिलेर हराउन खोजिरहेको छ। यसो हुनु नितान्त दु:खद पक्ष हो। एक दर्दनाक घटनाकाण्ड यसरि मोडिएर सबै सामू सवाल,रहस्य र

डायरी:- "निर्वाचन र माडी"

         निर्वाचन र माडी 

      बिहान ९ बजेको यात्रा हुने निश्चित भएता पनि तयारी हुन नपाउदै हतपत बाटो लाग्नु पर्ने भो।यतिबेला मलेसियालाई चुनावी मौसमले चिसाई रहेकोछ।मूल सडक,शाखा बाटोहरुको दायाँ-बायाँ,बीच भाग अधिकांश पार्टीको झण्डाहरु फर्फरिरहेका छन्,सबै झण्डाहरु छासमिस भएता पनि राजनीतिक पार्टीहरु धेरै छैनन् भन्ने हेक्का लगाउन मुस्किल पर्दैन।मसंगैको ड्राइभर[पाकिस्तानी मूलका मलेसियन नागरिक] ले कनीकुथी छ वटा

कथा- निमन्त्रणा"

                               ”निमन्त्रणा”

"अरे कहिले आयौ"
"अस्तिको दिन"सोझो जवाफ दिएँ।
          म उनको समिप पुग्दा एक टकले मलाई हेरी रहिन्।मानौ अकस्मात् सोचेको वस्तु सामुन्ने प्रकट भयो।उनको हाउभाउलाई राम्ररी नियाली रहें।मन्द मुस्कानलाई ख्याल गर्ने हो भने यस्तो तेजस्वी नूरमा जूनको के सादृश्य गर्यौ त्यहाँ जो दाग छ । अँ,'मोनालिसा'को अलौकिक चेहेराको तस्विर जसलाई सोह्रौ शताब्दीतिर ‘लियोनार्दो दा भिन्ची’ले क्यानभासमा उतारेर अहिलेसम्म विश्वलाई मोहित पारिरहेकोछ।‘नाई’ यो पनि न्यायोचित हुँदैन।बरु अहिलेका जल्दा-बल्दा चित्रकार रमेश पौडेल या खगेन्द्र लिम्बू जो पुस्तकहरुमा आवरण चित्र कोर्न खपिस हुनुहुन्छ।उहाँहरुले आफ्नै जिन्दगीको पुस्तकमा उनको मुस्कान भरिएको मुहारलाई

डायरी:- म र “जीवन काँडा ..”

   म र “जीवन काँडा कि फूल”

     मार्च १७ तारिख आइतबार। छुट्टीको दिन भएकोले साथीहरु शहरतिर बिहानै निस्किए।रूममा म एक्लो भएकोले ११ बजे उठें।नित्य कर्म साथै अरु सबै काम सकेर कम्प्युटर खोलेको केहि क्षण मै इन्टरनेट लाईन बन्द भो।उफ् साथीहरुसंग गफ गर्नु थ्यो,लेख पाएपछि पुस्तक [साहित्यमा केस्रा विधाको घोषणा तथा दस्तावेज] को लागि थप सामग्री ई-मेल गर्नु थ्यो,सबै चौपट भो।यतिसम्म मुर्मुरिएँ,भुतभुतिएँ कि यहाँ लेखेर साध्य छैन। मध्यदिन भएकोले बाहिर घाम चर्को छ,अब कहाँ जाउँ या कसो गरौ बिलखबन्दमा परें।पुस्तकको लागि लेख्दै गरेको आफ्नो भनाईलाई सम्पादन गर्नु पर्ने थियो,पटक्कै मन भएन।केहि दिन भो आँखा जोडले दुख्दैछ,हिजो चै दिनभर बेलाबखत चक्कर चलिरह्यो।आँखालाई विश्राम नपुगेको हो या निकै कम्जोर हुँदै गई रहेकोछ,मैले बुझ्न सकेको छैन।आ ठीकै भो आजको दिन आँखा र ज्यानलाई सुतेरै सन्तुलनमा ल्याउनु पर्ला,निन्द्रा लागे पो ! लाईन आउछ कि भन्ने आसले कम्प्युटर खुल्लै राखेकोछु।छटपटी

लघुकथा- अनुसरण,सालिक

                                          '' अनुसरण ''

                      श्रीमती माईत जाने भएकीले अबेर रातसम्म रक्सि पार्न सघाएँ । रक्सि मीठो भएछ,अलिकति चाख्न दिएर सबै कोसेली लानलाई बोतलमा हालिन् । विहान दुवै जना उठेर सुकुटी,आलु,अन्डा पकाएर पेरुङ्गोमा राख्यौं l  जाने बेलामा मेरो लागि रक्सि र पक्वान्नहरु  छोडिदेला कि भन्ने आशाले कुरेर बसें ।उनको चालामाला  बुझेपछि सुटुक्कै एक बोतल रक्सि र एक पेरुङ्गो सुकुटी  लुकाऊदै

पछिल्तिर के हेरेको थिएँ,कतिबेला देखि ढोकाको संघारमा उभिएर छोरोले मेरो कर्तुत देखिरहेको थिएछ

रुबाइयात:-१

            रुबाइयात:....

१)  

विनाकारण  रिसाउदा, यो मन साह्रै जल्छ 

माया नै हो ख्याल-ठट्टा,यहाँ सबै चल्छ 

बहानामा  माया हुन्छ,रीस घुर्की देखाउ  

मलाई छोडी गयौ भने, अरुले त छल्छ l

गजल:- छुपाई यो // द्वार खोल

१) गजल

छुपाई यो मनको कुरा,तिमीसामु पोखिन
आफ्नो सम्झी भुल गरेछु,पराई किन सोचिन

दोधार पर्थे तिमीसङ्ग्,खोल्न पनि गथासो
चाहे मैले तिमीलाई,पछि लाग्न छोडिन

ईशारामा भनिरहें, मर्म तिम्ले बुझेनौ

कविता- "मान्छे'

  "मान्छे"

मान्छे
प्रत्येक मान्छे जीउनका खातिर
यता-उता भौतारिएर
केहि हराएर खोजे जस्तो
केहि लिनलाई रोजे जस्तो
खै के-के चाहिरहेको हुन्छ
अनि केहि पाउने लालसामा

डायरी:- कथाकी नायिका...

         कथाकी नायिकासँगको भेट 

         यिनी नेपाली होईनन् तामिल पनि होईनन् अझ मलायु हुँदै होईनन्।यसरि नै मनमनै उनको शारीरिक बनावटलाई अन्य देशसंग सादृश्य गरें।  भियतनाम,म्यानमार,कम्बोडिया,इन्डोनेसिया आदि ,अहँ कसैसंग मेल खानै  सक्दैन किनकी उनको सिउँदोमा सिन्दुर भरिएकोछ।यसर्थ यिनी नेपाली या हिन्दु तामिल नै हुनु पर्दछ।धेरै समय पहिले निकै नजिकबाट यो चेहेरालाई मैले देखि सकेको हुनु पर्दछ,त्यसैले म सोचमग्न भएँ।यद्दपि मलाई हेक्का

लघुकथा - "बधाई"

                 "बधाई"

         उनको वाग्दान भईसकेपछि मलाई भनिन्- 'तिम्ले मलाई माया गर्दैनौ रहेछौ,त्यसैले मसंग विवाह गर्न चाहेनौ ।' जवाफमा मैले भने- 'आफुलाई भन्दा ज्यादा तिम्लाई माया गर्छु तर आफ्नो स्वार्थका खातिर परिवारको खिलाफमा विवाह गर्दा कोही खुशी रहन सक्दैनौ ।कसैको दोष छैन,समय र परिस्थितीको यस्तो

डायरी:- सडक दुर्घटना र ऊ

               सडक दुर्घटना र ऊ 
                                     
          ट्राफिक सिग्नलको हेलचेक्रयाईंले गर्दा यो दुर्घटना भएको हुनु पर्दछ।चौबाटोमा एकै दिशाका ट्रकले मोटर साइकललाई ठक्कर दिएर घटनास्थलमा नै मोटर चालकको मृत्यु भएको छ।बिहानको दश बजे कम्पनीको काम विशेषले गर्दा म कम्पनीको लोरी [ट्रक] मा बाहिर गएको हुँ।हामी त्यहाँ पुग्दा यो घटना घटी सकेको थियो।पुसिलले मृतकको पार्थिव शरीरलाई कालो प्लाष्टिकले घुँडासम्म छोपेको थियो।केहि मान्छेहरु

केस्रा

"जाउँ"

जाउँ यता
जाउँ उता

दु:खी मान्छे

कथा- मिस कफी

                        ''मिस कफी''

''वेटर कफी''
''कफी नै मगायौ नी !''
''हाम्रो सम्बन्धको सुरुवात पनि त कफीबाटै भएको होईन र !''
''लाग्छ,अझै पनि तिमीमा केहि बदलिएको छैन।''
''सिवाय तिमी र म'' नजर जुधाएर भने।
          कफी टेवलमा राख्दै वेटर मुसुक्क हाँसिन।हामीबीच परिचित भएकीले स्मीत हुँदै जवाफ दियौ।धेरै समयपछि हाम्रो उपस्थित भएकोले सवालरुपी मुस्कान स्पष्ट देखिन्थ्यो।छ महिना पछि त्यहिँ नानुमा क्याफेमा हाम्रो भेट भएको हो।उसको चित्त दु:खाएर अझ आफुलाई कमजोर बनाउन चाहिन।त्यसैले उसको बारम्बारको आग्रहलाई आज स्वीकार्न पुगें।
''विहेमा आईनौ नी,किन..?'' चुरुट सल्काउदै स्पष्टिकरण उसले मसंग माग्यो।