रुबाइयात:- ५

    रुबाइयात:... 

१३) 

तिम्रो संस्कार अर्कै तिम्रो धर्म अर्कै

पहिचानको हिसाबले कर्म अर्कै
यो अवस्थामा म के भनुँ तिमीलाई
नभनु त यो धड्कनको मर्म अर्कै।
१४-०१-२०१३
****   ****   ***

१४)

गुनासो के भनि गरौ,गल्ति हामीमा थिएन
कुनै दिन भेटौ भन्दा,दैवले साथ लिएन

लघुकथा:- नि:सार // दैदस्तुर

   [लघुकथा]         “नि:सार”

         क्याम्पस मोडमा आमासंगै बदाम बेचेर गुजारा चलाई रहेकी नौ वर्षीय ईतुषाले आउने-जाने सबैको हाउभाउलाई खुब नियाल्ने गर्थी।केटाहरुले अनेक किसिमबाट केटीहरुलाई जिस्काएको पटक्कै मन पराउदिन थिई।ति केटीहरु रिसाउनु भन्दा रमाइलो मानेर ठट्टा गरेको देख्दा उनि अचम्मै मान्ने गर्थी।एकदिन एक जमात आएर आपसमा बदामले हानाहान गर्दै हाँसी-मजाग गरेकोले ईतुषाको चित्त बुझेन।तिनीहरु गएपछि आमालाई भनिन्-
“आमा..! यी ठुल-ठुला दिदी र दाजुहरु किन यसरी जिस्किएका हुन्? म भए ति दाजुहरूलाई बदामले होईन ढुंगाले हान्ने थिएँ।“
        अबोध छोरीको आशयलाई बुझेर मुस्कुराउदै आमाले सम्झाउनु भयो –
“बैंसमा सबै यस्तै हुन्छन्।तेरो बैंस आएपछि तँलाई पनि यी कुराहरु राम्रो लाग्नेछ।“
“मेरो पनि बैंस आउँछ ?आउने बेलामा मलाई भन्नु नि !” शुष्क मुहारमा जिज्ञासा र कौतुहलतालाई मिश्रण गरेर ईतुषा बोलिन्।

कथा:- "परिबन्द"

                “परिबन्द” 

“अरे तिमी पनि यहाँ?”
“अँ ,म पनि।“ उसलाई नियाल्दै भनें।
         अकस्मात् भेटलाई सामान्य पार्न समिप बस्ने इशारा दिएँ।उसको शारीरिक बनावट धेरै परिवर्तन भई सकेको रहेछ।ठ्याक्कै चिन्नका लागि मलाई एकछिन हाम्मे-हाम्मे पर्यो।धन्न स्वर बद्लीएको रहेनछ।मान्छेको मन-मस्तिष्क बदल्न केहि समय पनि पर्याप्त हुन्छ तर बदन बद्लिनलाई त धेरै समय लाग्नु पर्ने हो।जे होस् मेरो मानसिकतालाई उसको बद्लिसकेको स्वरुपले बदल्न वाध्य पार्यो।त्यो हष्टपुष्ट जीउडाल पाँच वर्षको अन्तरालमा यसरि खिएर ख्याउटे हुन्छ भन्ने हेक्का मलाई